МУНОСИБАТҲОИ ҲАМСОЯГӢ БОЯД ХАЛАЛ НАЁБАД
То ин муддат мо, сокинони Ҷамоати деҳоти Овчи-Қалъача бо мардуми ҳамсоямарзи қирғиз дар дӯстиву ҳамсоягӣ ва муросову ҳамкорӣ зиндагӣ доштем. Рӯзи гузашта, яъне санаи 29-уми апрели соли равон якбора дар маҳаллаи мо-Овчӣ нотинҷӣ шуда, садои тирпарронӣ ба амал омад. Ҳамин тавр шуд, ки аз хавотирӣ мардум-занону бачаҳои маҳаллаҳо ба ҷойҳои дигари бехавф кӯчонида шуданд-мегӯяд Мавҷуда Ғафурова, мудираи кӯдакистони рақами 13, деҳаи Овчӣ.
Рӯзи гузашта пас аз нисфирӯзӣ ва тамоми шаб бо ҳарбиён тинҷиву оромии маҳалларо нигоҳ доштанд.
Имрӯз бошад, ҳама ҷо ором аст ва мардум ба манзилҳои худ баргашта истодаанд. Ба ҳар ҳол барои эҳтиёт имрӯз бачагон ба мактаб ва кӯдакистон нарафтаанд.
-Аслан сокинони деҳаи Овчӣ ва мардуми қирғизро канали калон ҷудо мекунад. Вале бояд гӯем, ки мардуми ду халқ ягон маротиба бо ҳам муноқиша накардаанд. Ҳатто, қирғизҳо тамоми хариди озуқаи худро аз бозори деҳаи Овчӣ мекунанд. Мо, сокинони деҳа ба омаду рафти қирғизҳо ягон норозигӣ ва ё нобоварӣ ифода накардаем. Мо ҷонибдори робитаҳои неки ҳамсоягием. Ва боварӣ дорем, ки барои идомаи ин дӯстиву ҳамсоягӣ, ки асрҳои аср давом карда меояд, мардуми қирғиз низ кӯшиш карда, барои халалдор нагаштани муносибатҳо мекӯшанд - афзуд мавсуф.
